Automatisch wit
Hoofdstukken beginnen doorgaans bovenaan een pagina. Wat we heel vaak voorbij zien komen in scripties, is dat een student onderaan een hoofdstuk net zo lang op enter heeft gedrukt tot de cursor bovenaan de volgende pagina stond. En daar begint dan het volgende hoofdstuk. Dat kan anders: maak kennis met automatisch wit.
Hoofdstuk op de juiste plek
Op zich kan het wel: door-enteren naar de volgende pagina. Maar het is quick and dirty. Als je in het eerste hoofdstuk vervolgens een regel weghaalt of bij schrijft, springt die hoofdstuktitel van z’n plek. Dat is niet handig. Juist in de eindfase van het schrijven ben je volop aan het redigeren, en dan blijf je bezig met zaken weer op z’n plek te zetten.
Het kan anders:
Een kookboekreceptje voor hoofdstukkoppen bovenaan de pagina
Alle hoofdstukken die met deze stijl gedefinieerd zijn, staan nu bovenaan een pagina. (Als je in je document al met ‘door-enteren-naar-de-volgende-pagina’ hebt gewerkt, dan moet je die losse regels wel even weghalen, anders krijg je wel érg veel wit). Je hebt, samengevat, automatisch wit. Automatisch, omdat het zich aanpast aan de omvang van de tekst vóór het wit.
Andere onwillige koppen
Met (sub)paragraafkoppen kun je ook iets handigs doen. Vaak is het wel mooi als er wat wit boven zo’n kop staat, maar als je slim bent, maak je dat automatisch wit. Omdat (sub)paragrafen niet per se bovenaan de pagina beginnen, kunnen ze helemaal onderaan de pagina terechtkomen, terwijl de alinea waar ze boven zouden moeten staan, pas op de volgende pagina te zien is. Dat is ronduit lelijk en verwarrend.
Handmatig kun je een paragraafkop die toevallig onderaan de pagina terechtkomt wel met een extra witregel of met een handmatig paginaeinde naar de volgende pagina sturen. Maar hier ligt hetzelfde probleem op de loer dat hierboven ook al speelde: het is geen automatisch wit. Ga je daarna de tekst boven die kop aanpassen, dan heb je een veel te grote witruimte, of een lege pagina boven de paragraafkop. De (geautomatiseerde) oplossing, die je maar éénmaal hoeft in te stellen, is dit:
- Rechtermuisklik op opmaakstijl ‘Paragraaf’
- Kies in de dropdown voor ‘Wijzigen’.
- Kies linksonder bij ‘opmaak’ voor ‘alinea’.
- Op het tabblad ‘inspringen en afstand’ geef je bij Afstand voor aan hoe groot de witregel moet zijn die aan de (sub)paragraafkop voorafgaat.
- Op het tabblad ‘tekstdoorloop’ vink je aan ‘Bij volgende alinea houden’.
Een kookboekreceptje voor andere koppen
Weduwen en wezen
Met je standaardtekst is zo’n losse regel onderaan de pagina, of een enkel woordje op de volgende pagina, ook niet fraai. In vormgeversjargon is daar zelfs een aparte naam voor: weduwen en wezen. Vink daarom in hetzelfde menu bij de Tekstdoorloop voor je standaardtekst altijd Zwevende begin- en eindregels voorkomen altijd aan. De manier waarop je dat doet is vergelijkbaar met het kookboekreceptje voro andere koppen.