Pauzestand
Hoe Gert het ook probeert... hij krijgt zichzelf er maar niet toe aangezet om aan zijn scriptie te schrijven.
‘Geen tijd’ bestaat niet
Barbara voert helemaal niets uit. Nu niet, vorige week niet en de week ervoor ook niet. Het is niet dat Barbara lui is. En ze wil echt graag afronden. Maar het lukt niet.
Barbara kijkt naar iets links van haar laptop. De skypeverbinding is op zich goed, maar ze is er zelf niet helemaal bij. De vraag die ik haar stelde, was: “Hoe komt het dat je niet aan het resultatenhoofdstuk bent begonnen, zoals we vorige week hadden afgesproken?”
Links van haar laptop ligt haar telefoon, en die vraagt aandacht. Dan komt het antwoord: “Het komt er gewoon niet van. Ik wil wel, maar de week is zó voorbij.” Dus we gaan het hebben over het heikele punt van Barbara’s studiegedrag: de planning.
Carrièrestappen plannen
“O, een planning? Ja, die maak ik wel. Deze week moeten de resultaten af, en dan volgende week de conclusie. En dan inleveren.”
“Goedzo! Alleen had je vorige week exact dezelfde planning.” We beginnen een gesprekje over wat Barbara zoal doet om de planning te halen. Dat valt nog niet mee: de planning halen. Barbara studeert iets marketingachtigs, doet een afstudeeronderzoek bij een marketingadviesbureau en heeft daar inmiddels een baan voor 32 uur. Dat afstudeeronderzoek was meer een formaliteit, want Geoffrey, de charmante chef, had eigenlijk geen interesse in een onderzoek. Maargoed… dat was de deal met de hogeschool, dus vooruit dan maar. Laat het meisje maar iets onderzoeken dan. Op zich is dat al dodelijk: als je afstudeerplek niets geeft om wat je aan onderzoek te bieden hebt.
Die baan van 32 uur blijkt in de praktijk gewoon fulltime. En ’s avonds… Basic fit. Vriendinnen. Netflix, “want dan ben ik toch wel moe”. Op vrijdag gaat het vanaf het werk richting kroeg en dan richting nachtleven, want yolo. Dus zaterdag zijn we brak, en voor zondag heeft Barbara ook nog Guido.
Wat Geoffrey niet zo interesseert, en Barbara nog niet zo begrijpt, is dat na Marketingadviesbureau Geoffrey ook wel weer eens een volgende carrièrestap in zicht moet komen en dat het handig is om daar in je planning rekening mee te houden. Carrièrestappen gaan een stuk makkelijker als je wél een diploma hebt. De combinatie van geen interesse in onderzoek en wel een baan aanbieden is eigenlijk een soort gijzeling. Barbara vindt dat fantastisch, want na jaren van kassa bij de Jumbo rolt het geld nu met – voor haar gevoel – bakken tegelijk binnen.
Beter 1 x lang dan 2 x kort
Als je een taak moet afronden, is het verleidelijk om je er voortdurend zenuwachtig over te maken en elke snipper tijd die je hebt in die taak te willen steken. Niet doen. Probeer substantiële blokken te reserveren. Per saldo doe je in zo'n blok van 8 uur meer dan in vier blokjes van 2 uur.
Hulp nodig?
Wist je dat Bureau Scriptiehulp veel studenten begeleidt die moeite hebben met (zich houden aan) de planning? We hebben een flink aantal technieken die we je kunnen leren om te zorgen dat je de planning wel haalt.
Snel succes
Dus waar blijft de scriptie dan? Die scriptie, die niet wilde lukken. Nou, die moet op dinsdag tussen 13:00 en 17:00 uur.
Ik: “Dus dan weet je meteen waarom het niet zo opschiet: als je er al in slaagt om om 13:00 uur te beginnen, dan duurt het een uur voor je er weer helemaal in zit en dan heb je nog drie uur de tijd om stappen te zetten. Even aangenomen dat je je dan helemaal kunt focussen op je scriptie. Wat ik me afvraag. Ik moet je aandacht ook al delen met je telefoon.”
Barbara kijkt op, enigszins betrapt. Legt haar telefoon weg.
“Goed, nu ik de aandacht weer heb… ik zal je schetsen hoe dit af gaat lopen: je bent met mij je geld aan het weggooien, omdat je door het wekelijkse gesprek dat wij hebben echt niet ineens méér tijd gaat vrijmaken voor wat nodig is: schrijven. Dus als je daar over een paar weken achter bent, stopt de begeleiding. Nu is je baan leuk: reisje naar Athene, congresje in Düsseldorf. Maar doordat je geen diploma hebt is dit wel je plafond. En als er volgend jaar een klant klaagt over een tegenvallende campagne en jij krijgt de schuld, ben je bij Geoffrey uit de gratie. Dus dan is het afgelopen met Athene en Düsseldorf. Maar omdat dat nu al je tijd kaapt, krijg je ook geen diploma. Nog vier keer een dinsdagmiddag en je smijt het ding in de hoek.
Het kan ook anders: je gaat dan meer tijd vrijmaken voor je scriptie. Toegewijde tijd. Rotsvaste blokken die je of starend naar je beeldscherm, of schrijvend aan je scriptie doorbrengt. Telefoon uit. Facebook weg. Werkmail dicht. Focus.”
“Maar dat probeer ik ook!”
Gedachtenexperiment
Dan komt het gesprek op prioriteiten. Mijn eigen adagium is: “Geen tijd is eigenlijk altijd geen ‘prioritijd’”: andere dingen vinden we belangrijker. We geven allemaal liever geen prioriteit aan zaken waar we een afkeer van hebben. Een planning kan, mits je je eraan kunt houden, die afkerige zaken toch op de agenda krijgen. Dus:
- Maak een planning niet in heel veel detail ver vooruit. Dat is zonde van je tijd.
- Plan realistisch.
- Plan liever een blok toegewijd dan allemaal tijdconfetti waarin je je ook nog laat afleiden.
Dus dat proberen van Barbara, dat is eenvoudigweg niet goed genoeg, en die rooskleurige ‘volgende week is het klaar’ werkt alleen maar averechts.
Barbara heeft geen leuk afstuderen. Athene en Geoffrey blijven aandacht opeisen, maar er verandert wel iets: door een realistische workload met strakke deadlines af te spreken slaagt Barbara er zes weken later in iets op te sturen naar de hogeschool dat met de hakken over de sloot voldoende wordt beoordeeld.
Ze werkt inmiddels niet meer bij Geoffrey op kantoor.
Verder lezen...
Writers block
Als je aan je scriptie werkt, is een writers block iets dat je echt niet kunt hebben. Maar zelfs journalisten hebben er last van. En er is een oplossing.